diabeł wcielony

См. также в других словарях:

• diabeł wcielony — {{/stl 13}}{{stl 7}} o człowieku bardzo sprytnym lub złośliwym {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wcielony — Diabeł, szatan wcielony a) «o kimś złym, przewrotnym, podstępnym»: Prawdziwym diabłem wcielonym ochrzczony został Rosjanin Andriej Czikatiło. Działał w Rostowie nad Donem i zabijał głównie młodych ludzi. CKM 5/1999. b) «o kimś niezmiernie… …   Słownik frazeologiczny

• wcielony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wcielonyleni {{/stl 8}}{{stl 7}} uosabiający coś; istny, prawdziwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wcielona dobroć. Wcielone męstwo. Wcielona cnota.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}diabeł wcielony {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• diabeł — 1. Czyhać jak diabeł na dobrą duszę «wyczekiwać na kogoś, czatować na kogoś, chcąc od niego coś uzyskać»: Czyham na ciebie jak diabeł na dobrą duszę, bo się cholernie nudzę, wpadnij do mnie, błagam. Roz tel 2001. 2. Diabeł ogonem nakrył «o czymś …   Słownik frazeologiczny

• diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… …   Słownik języka polskiego

• wcielony — wcielonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wcielić (p.) wcielony w użyciu przym. «będący uosobieniem czegoś; istny, prawdziwy, rzeczywisty» Wcielony geniusz. Wcielona cnota. Wcielone bohaterstwo. ◊ Diabeł, szatan wcielony «o kimś złym,… …   Słownik języka polskiego

• szatan — m IV, DB. a, Ms. szatannie 1. lm M. te y, ci i, DB. ów «w niektórych wierzeniach religijnych: postać będąca uosobieniem zła, uważana za jego sprawcę, zły duch kuszący do grzechu; diabeł, czart» ◊ pot. Prawdziwy, czysty szatan, wcielony, istny… …   Słownik języka polskiego